نظریه در‌گیری
(Involvement Theory)
این نظریه بیان می‌کند که وقتی ما از نظر احساسی در وضعیتی درگیر هستیم، تمایل بیشتری به تصمیم گیری احساسی داریم، بنابراین عوامل عقلانی و فکری کمترین اثر را در تصمیم‌گیری ما دارد. با استفاده از این اثر ممکن است که افراد دیگر بر تصمیمات ما اثر گذارند.

اثر اطمینان کاذب
(Pseudo certainty effect)
اساسا این تئوری بیان می‌کند که ما در تصمیم ‌گیری تمایل داریم تا نشانه ای برای اطمینان بیابیم، حتی اگر واقعا احتمال گزینه‌ای که به ما عرضه می‌شود را نتوانیم درک کنیم.

اثر کمیابی
(Scarcity Effect)
زمانی که ما می‌خواهیم چیزی را راحت تر به دست آوریم و از اینکه فرصت را از دست دهیم ناراحت می‌شویم آنگاه این اثر ظاهر می‌شود، این اثر معمولا در فروش تحت عنوان فروش لحظه آخر یا پیشنهادهای با زمان محدود مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اعتبار منبع
(Source Credibility)
تصمیم‌های ما می‌توانند به سادگی تحت تاثیر افراد دوست داشتنی، معتبر و جذاب قرار بگیرند، بنابراین، هنگامی که شخصی تلاش می‌کند تا شما را برای تغییر عقایدتان در تصمیم‌گیری متقاعد کند، مکث کنید و مطمئن شوید که شما فقط به واسطه جذابیت فیزیکی، اعتبار یا کشش شخصی او از مسیرتان منحرف نمی‌شوید.

معمای هزینه اضافی
(Sunk Cost Dilemma)
این زمانی است که ما به سرمایه‌گذاری قابل توجهی(از نظر زمانی، پولی یا...) در چیزی یا کاری پرداخته ایم و برای ما ناخوشایند است که از سرمایه‌گذاریمان دست بکشیم، هرچند که امکان از دست دادن چیزهای بیشتری در ادامه فرآیند وجود داشته باشد.